تبادل لینک هوشمند ای ضامن درماندگان...
ای ضـامـن درمانـدگـان، سلـطان تـویی درویـش من
در بـارگاه قـدسی ات، بی خـود شـده از خـویـش من
تا پا نـهـادم در حــرم، مـحـو از دلـم شـد درد و غم
ای در پـنـاه فـیـض تـو، آسـوده از تــشـویـش من
یا ایّهـاالـشّمس الشّمـوس، ای پـادشاه مُلک طـوس
از لطـف حـق تا به ابـد، سلـطان تـویی درویـش من
بـر لوح دل حرفی نـوشت،آن دم که او خاکم سـرشت
در خـاکـساری پـیـش تـو، باشم ز عالـم بــیـش من
ای در حــریـم روشـنــت، ریـزد کــرم از دامـنـت
دریـاب اگـر بـازآمـدم، بـا جـســم و جـان ریـش من
دل را به نامـت مُهـر زد، آن مـِهــر بی حـدّ و عـدد
گـر من نگـویـم شکـر ایـن، باشم چه کافـرکیـش من
روزی که رفتی از وطن،شد نوحه خوانت مرد و زن
چون درغریـبی بی کـسی، گـفـتی ز هرکس پـیـش من
وصـف تـو را کی می تـوان، آورد ازجان بـر زبان؟
می گوید از وصفت طـبا، بی خـود شـده ازخویـش من
منبع:قلمدان (پیرغزل پوش مرادوست داشت)
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
<-PollName->
<-PollName->
آمار
وبلاگ:
